Το παιδί και το δελφίνι

“Το παιδί και το δελφίνι, να ησυχάσω δεν με αφήνει”, έλεγε παλιά ο Τζιμάκος – μόνο που είχε αντικαταστήσει τη λέξη παιδί, με αυτή που όλοι φαντάζεστε. Το θυμήθηκα ξανά πρόσφατα, όταν αποπειράθηκα να κλείσω δωμάτιο για “je t’aime” Σ/Κ στην αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού. Πέρα από το ότι δεν υπήρχε δωμάτιο ούτε για δείγμα, οι τιμές που άκουσα με τρόμαξαν περισσότερο και από τον Αλαφούζο οι συνέπειες του επικείμενου αποκλεισμού από τη Ρέιντζερς.

Η ζημιά πάντως πρέπει να ξεκίνησε πάλαι ποτέ – τ0 1957 όταν η Θεά Σοφία Λόρεν έκανε το αγγλόφωνο ντεμπούτο της στο “παιδί και το δελφίνι” – την πρώτη χολιγουντιανή παραγωγή που γυρίστηκε στην Ψωροκώσταινα.  Η επίδραση της ταινίας ήταν τόσο κατακλυσμική που άλλαξε την μοίρα του νησιού για πάντα, λέει ο σημερινός δήμαρχος του νησιού. Η Ύδρα έγινε πόλος έλξης διάφορων διάσημων και μη κουλτουριάρηδων και εστέτ, με αποκορύφωμα την αποστεωμένη εικόνα του Λέοναρντ Κοέν.

Αξίζει να πετύχεις την αποκατεστημένη κόπια της ταινίας σε κάποιο θερινό σινεμά. Η αφοπλιστική εικόνα της 23χρονης Σοφία Λόρεν, να τραγουδά με βρεγμένο, διάφανο πουκάμισο, το “Τι ’ναι αυτό που το λένε αγάπη”, θα κλόνιζε ακόμη και σκληροπυρηνικό Ταλιμπάν που ανδρώθηκε πνευματικά στις σπηλιές των κακοτράχαλων βουνών του Αφγανιστάν…