Νάξος – Που πήγε η παραλία;

Προφανώς και ο συναγωνισμός παραμένει μεγάλος, αλλά η Νάξος την τελευταία πενταετία (και βάλε), παίρνει άνετα το “χρυσό μετάλλιο” (αυτό)καταστροφής του φυσικού κάλλους και της αειφορίας του Νησιού. Η απληστία και η νοοτροπία “αρπαχτής” του μέσου Αξιώτη, σε συνδυασμό με την αναλγησία και αμορφωσιά των τοπικών αρχόντων, έχει σηματοδοτήσει μια πορεία χωρίς επιστροφή.

Που πήγε η παραλία ρωτάνε οι ξένοι που έχουν δεθεί με τον τόπο – που έχουν μείνει ενεοί με την υστεροβουλία και τον αμοραλισμό των ντόπιων – και πονάνε πραγματικά με το χάλι μας:

“After 15 years here, we call Naxos home. We know that we are ‘strangers’ but please understand we are so passionate about the destruction of the beautiful Nature of Naxos. To watch the stupid, mindless Greed is soul destroying. PLEASE! Make it stop.”

Η απάντηση είναι καθημερινή και εύγλωττη. Ντίσκο και μπαρ πάνω στις αμμοθίνες – όσες δεν έχουν ξεριζώσει μαζί με δέντρα για διαπλάτυνση του δρόμου – ενισχυτές, ηχεία, καλώδια και πολύμπριζα παντού, ανεμιστήρες που μοιάζουν με ανεμογεννήτριες, πραγματικά ότι να’ ναι… Τα πάντα στο όνομα της αρπαχτής και το πως να μαδήσουμε τους “κουτόφραγκους”.

“Δυστυχώς την ποιότητα των ντόπιων την καταλαβαίνεις μόνο όταν εργαστείς στο νησί. Όλα για την τσέπη χωρίς κανένα ήθος. Μόνο όταν έχουν να πάρουν φορούν τη μάσκα της ευγένειας και της φιλοξενίας…”

Βέβαια, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει – με την τόσο κοντόφθαλμα άπληστη διαχείριση του κάλλους και των φυσικών πόρων του νησιού, δεν θα μείνει τίποτε από αυτά που συνθέτουν την εμπειρία που αναζητούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οι τουρίστες. Και τότε θα είναι τόσο αργά που θα χρειαστεί να βάλουν τους ενισχυτές, ανεμιστήρες και τα βλαχορωμαϊκά τους ξαπλωστρο-ανάκλιντρα, εκεί που πραγματικά ξέρουν…